Co zrobić, aby zbić gorączkę u dziecka? Jakie są sposoby na obniżenie zbyt wysokiej temperatury?

Na co może wskazywać gorączka u dziecka?

Gorączka zawsze jest źródłem niepokoju rodziców maluszka. Należy jednak pamiętać, że gorączka sama w sobie w pewnym sensie jest zjawiskiem dobrym, a nawet pożądanym – wskazuje bowiem na walkę organizmu z istniejącą infekcją. Czasem jednak, np. przy bardzo wysokiej gorączce lub długo trwającej gorączce, zaleca się jej zbijanie. Tym bardziej że dziecko z gorączką może być osłabione, rośnie jego potliwość, a czasem pojawiają się nawet dreszcze.

Zależnie od wieku dziecka różną temperaturę można uważać za wysoką. Dla przykładu warto podać chociażby niemowlęta, które nie mają jeszcze dojrzałego ośrodka termoregulacji ciała. Z tego powodu ich temperatura ciała zwykle waha się w granicach od 36,6°C do nawet 37,5°C. Dlatego u niemowląt gorączkę stwierdza się dopiero przy temperaturze ponad 38°C. U starszych dzieci natomiast gorączkę zależnie od temperatury ciała dzieli się następująco:

• stan podgorączkowy: 37-38,0°C,
• umiarkowana gorączka: 38-38,5°C,
• wysoka gorączka: powyżej 38,5°C,
• stan wymagający pilnej pomocy lekarskiej: powyżej 40°C.

Jak poradzić sobie z gorączką u dziecka?

Sposobów na zbicie gorączki jest dość sporo, a wybór konkretnego z nich zależy przede wszystkim od wieku dziecka oraz aktualnej wysokości gorączki. Jeżeli u dziecka stwierdzimy stan podgorączkowy, najlepszym rozwiązaniem będą domowe sposoby na gorączkę lub bardzo łagodne leki przeciwgorączkowe. Przy wyższej temperaturze zaleca się natomiast podawanie leków na bazie paracetamolu, takich jak Pedicetamol. Dawkowanie paracetamolu u dzieci jest ściśle określone, wszystkie informacje znajdziesz na ulotce produktu.

Wspomnieliśmy o domowych sposobach na gorączkę. Jest ich cała masa, do najpopularniejszych zalicza się zimne okłady. W celu ich przygotowania należy zamoczyć ręczniki w zimnej wodzie, a następnie położyć je na czoło, kark i łydki. Kolejny sposób na gorączkę to kąpiel w chłodnej wodzie, nie może być jednak zimniejsza niż 2 stopnie mniej od temperatury ciała – to bardzo ważne! Pomocne bywa też gorące mleko z miodem i czosnkiem. Zarówno miód, jak i czosnek wykazują działanie przeciwbakteryjne, a także wspierają pracę układu odpornościowego. Natomiast ciepłe mleko wpływa na produkcję śluzu w drogach oddechowych. Alternatywnie sprawdzają się również napary ziołowe z m.in. czarnego bzu, maliny, jeżyny czy lipy. Tego rodzaju napary są też bardzo smaczne. Pamiętaj, aby po wypiciu naparu dziecko leżało w łóżku.

O czym jeszcze pamiętać przy wysokiej gorączce?

Jeżeli gorączka u dziecka będzie bardzo wysoka lub będzie utrzymywała się przez długi czas, koniecznie skontaktuj się z lekarzem. Tym bardziej, jeśli domowe sposoby czy leki przeciwgorączkowe bez recepty nie poradzą sobie z zaistniałą sytuacją. Gorączkujące dziecko trzeba często przebierać i pilnować, aby się nie przegrzało. Konieczne jest też spożywanie dużej ilości płynów – wysoka temperatura może powodować odwodnienie dziecka.

Zdrowa dieta jest niezbędna podczas ciąży. Optymalne odżywianie może pomóc osobie sprostać zwiększonym wymaganiom fizycznym związanym z ciążą i pomóc w rozwoju płodu. Aby zapewnić zdrową ciążę, dieta osoby powinna zawierać równowagę białek, węglowodanów i tłuszczów.

Jednak niektóre pokarmy i napoje, takie jak alkohol i niektóre sery, mogą mieć szkodliwy wpływ na zdrowie kobiety w ciąży i ostatecznie na zdrowie jej dziecka.

Żywność, której należy unikać

Aby zapobiec chorobom i innym powikłaniom podczas ciąży, należy usunąć z diety:

• Owoce morza zawierające rtęć

Mięso z rekina, miecznika i marlina – ograniczyć spożycie lub zaniżyć do absolutnego minimum.

• Mięso nieugotowane lub częściowo ugotowane

Należy spożywać jedynie dokładnie ugotowane mięso.

• Skorupiaki nieugotowane

Spożywanie takiej żywności zwiększa ryzyko zanieczyszczenia bakteryjnego lub wirusowego, które może spowodować zatrucie pokarmowe.

• Jajka surowe

Należy unikać surowych jaj i wszelkich produktów, które je zawierają.

• Ser pleśniowy

Sery, takie jak brie i camembert, niosą ze sobą ryzyko zakażenia Listerią. Listeria to grupa bakterii, które mogą powodować potencjalnie śmiertelne infekcje u kobiet w ciąży i ich dzieci.

Czy kobiety w ciąży powinny całkowicie przestać pić alkohol?

Nie jest znana bezpieczna ilość alkoholu podczas ciąży. Dlatego najbezpieczniej jest w ogóle go nie spożywać.

Alkohol we krwi przedostaje się do płodu przez pępowinę, a zbyt duża ekspozycja na alkohol może poważnie zaburzyć rozwój płodu.

Istnieje również ryzyko, że rozwinie się spektrum zaburzeń alkoholowych u płodu. Może to powodować problemy ze wzrokiem lub słuchem, problemy z uwagą i niską masą ciała, a także inne komplikacje.

Czy kobiety w ciąży powinny unikać kofeiny?

Spożywanie zbyt dużej ilości kofeiny podczas ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem poronienia, problemami z rozwojem płodu i niską masą urodzeniową.

Spożycie kofeiny tak niskie, jak 100-200 mg dziennie, może mieć już negatywny wpływ na rozwój płodu. Przyczyny tego nie są do końca znane.

Kofeinę zawiera też wiele innych produktów spożywczych i napojów. W ich skład wchodzą m.in. niektóre napoje gazowane, napoje energetyczne, czekolady i herbaty. Niektóre leki na przeziębienie i grypę również zawierają kofeinę.

Warto więc pamiętać o zbilansowanej diecie nie tylko dla nas, ale i naszych nienarodzonych smyków. Jeżeli będziemy spożywać zdrową żywność oraz stronić od niezdrowych pokarmów i używek, nasz organizm i nasze dziecko będą nam za to bardzo wdzięczni.

Faktem jest, że specjalistyczna opieka prenatalna prowadzona przez lekarza lub licencjonowaną położną przygotowuje dobre fundamenty pod zdrową ciążę i dziecko. Utrzymanie zdrowia matki i dziecka jest kluczowe. Z tego względu poniżej zamieściliśmy wskazówki dotyczące tego, co należy robić, a czego unikać, aby zapewnić dobre zdrowie podczas ciąży.

Co należy robić dla zdrowia

• Umówić się na wizytę u lekarza, gdy tylko dowiemy się, że jesteśmy w ciąży. Regularne kontrole wagi, ciśnienia krwi i tętna płodu, a także inne rodzaje monitorowania pomogą wcześnie wykryć wszelkie komplikacje medyczne.
• Zadbać o swoje zęby. Infekcje jamy ustnej wiążą się ze wcześniactwem.
• Nie przemęczać się w pracy. Jeżeli cały dzień jesteśmy na nogach, powinnyśmy szukać jak najwięcej okazji, żeby usiąść. Długotrwałe stanie może spowodować powikłania ciąży.
• Jeżeli cierpimy na jakieś choroby, jak m.in. infekcje, astma, choroby tarczycy, nadciśnienie itd., powinnyśmy je z miejsca zacząć leczyć. Nieleczone choroby mogą stanowić zagrożenie dla płodu.
• Chodźmy do lekarza z naszym partnerem, aby mógł nas na bieżąco wspierać.
• Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub położną, jeśli cierpimy z powodu takich objawów jak: ból lub obrzęk łydek, ból w klatce piersiowej, zmniejszony ruch płodu, krwawienie z pochwy, ciężki oddech bez wysiłku, zawroty głowy, uporczywy ból głowy, wyciek płynu owodniowego, słabe mięśnie, skurcze macicy, ból brzucha lub zwiększone ciśnienie w miednicy.

Czego nie należy robić

• Nie przyjmować żadnych leków na receptę, bez recepty lub ziołowych, bez konsultacji z lekarzem lub położną.
• Nie należy przyjmować aspiryny, ibuprofenu ani naproksenu, ponieważ mogą powodować krwawienie płodu. Chyba że są one przepisane przez lekarza. Paracetamol jest zazwyczaj w porządku. Jednak i tak powinnyśmy to skonsultować z naszym lekarzem.
• Nie należy przerywać przyjmowania leków na przewlekłe schorzenia (jak astma) bez konsultacji z lekarzem.
• Nie palić tytoniu ani nie używać narkotyków.
• Zawsze wkładać rękawiczki, jeśli opróżniamy kocią kuwetę albo pracujemy w ogrodzie. Powodem jest to, że kocie odchody w żwirku i glebie mogą przenosić toksoplazmozę, która może powodować problemy neurologiczne u dziecka.
• Nie przesiadywać w jacuzzi i saunach. Gorące środowisko może podnieść temperaturę ciała i zakłócić rozwój mózgu płodu.
• Nie dotykać farb olejnych ani materiałów zawierających ołów lub rtęć. Unikać rozpuszczalników chemicznych, środków do czyszczenia piekarników i chemikaliów do czyszczenia na sucho.

W naszym moczu znajduje się wiele substancji chemicznych, a niektóre z nich w pewnych warunkach mogą powodować kamienie moczowe. Predyspozycje do tworzenia się złogów mogą występować u osób z obciążeniami genetycznymi, tych cierpiących na częste nawrotowe zakażenia układu moczowego czy u osób otyłych. Dlatego tak ważne są diagnostyka, leczenie i zapobieganie takim stanom.

Jak zapobiegać?

Aby uniknąć pojawienia się kamicy moczowej, powinniśmy zwrócić uwagę na to, co jemy. Wiele warzyw i owoców w swoim składzie zawiera szczawiany. Do tej grupy należą np. szpinak, rabarbar, szczaw, botwina. Jeśli planujemy posiłek na ich bazie, warto dołączyć do niego produkty bogate w wapń. Dlatego gdy np. jemy zupę szczawiową, należy do niej dodać jajko, rabarbar możemy zjeść razem z budyniem, a warzywa z serem. Wapń zawarty w mleku i jego przetworach neutralizuje szczawiany, dzięki czemu mają one utrudnione wchłanianie do krwi i mniej ich przedostaje się do moczu.

Przyczyną powstawania kamieni nerkowych są także moczany, które znajdziemy m.in. w mięsie. Ograniczmy jego spożycie, by uchronić się przed kamicą nerkową. Z diety powinniśmy wyeliminować także nadmiar soli kuchennej, tłuszcze i białko zwierzęce.

Aby zapobiegać otyłości, zrezygnujmy całkowicie z jedzenia wysoko przetworzonej żywności typu fast food. Należy także pić duże ilości wody mineralnej, aby mocz produkowany był na bieżąco – wydalając go, oczyszczamy przewody moczowe.

Lepiej zapobiegać, niż leczyć

Jeżeli mamy predyspozycje do tworzenia się kamieni nerkowych, przestrzegajmy diety, nawadniajmy się, zdrowo się odżywiajmy, uprawiajmy sporty.

Kamica moczowa to bardzo bolesna przypadłość. W niektórych przypadkach przebiega bezobjawowo, bowiem małe złogi, tzw. piasek nerkowy, praktycznie niezauważalnie są wypłukiwane z nerek wraz z moczem. Dowiedzieć się o tym możemy podczas profilaktycznych badań moczu.

Niektóre przypadki, kiedy kamienie osiągają znacznie większe rozmiary, a kamienie muszą przejść przez moczowód, są już bardzo bolesne. Kolka nerkowa objawia się silnym i nagłym bólem w okolicy nerek, promieniując w stronę pachwin. Może wystąpić krwiomocz, gorączka, nudności i wymioty. Choroba ta lubi nawracać i często osoby, które spotkała ta przypadłość, zapadają na nią ponownie. Dlatego tak ważna jest profilaktyka. Należy bezwzględnie przestrzegać diety i stosować ziołowe preparaty lecznicze dostępne w aptece. Zapoznaj się również z artykułem https://www.dbajonerki.pl/schorzenia-nerek/profilaktyka-kamicy-nerkowej

W celu zachowania dobrego zdrowia lekarze często zalecają robienie co najmniej 10.000 kroków dziennie. Jednak dla tych, którzy pracują za biurkiem, może to wydawać się trudnym wyzwaniem. Aczkolwiek nie taki diabeł straszny, bowiem istnieje wiele sposobów na większą aktywność w miejscu pracy. Oto kilka z nich.

Chodzenie do pracy (albo pokonywanie w ten sposób przynajmniej części dystansu)

Jeżdżenie na rowerze, chodzenie, lub bieganie do pracy może być doskonałym sposobem na zwiększenie aktywności w ciągu dnia. A po przyjściu do pracy będziemy wypoczęci, pełni energii i z rześkim umysłem.

Zgłaszanie się na ochotnika, aby skoczyć po kawę

Zamiast wyręczać się inną osobą w przynoszeniu nam kawy, herbaty, czy koktajlu, sami powinniśmy zgłosić się na ochotnika. Możemy to robić w towarzystwie kolegów z pracy. Jest to szybki i łatwy sposób na relaks, a także na spotkania towarzyskie i większą aktywność fizyczną.

Spotkania w pracy na stojąco lub w marszu

Niektóre spotkania mogą trwać dość długo. Jednak w większości można je zrealizować w 15 minut. Spróbujmy organizować spotkania na stojąco. Badania w tym obszarze pokazują, że może to być dobry sposób na zwiększenie wydajności i na uniknięcie niepotrzebnego przeciągania spraw. A do tego wstaniemy z fotela.

Lepiej przejść się osobiście niż korzystać z telefonów lub e-maili

Warto wykorzystać każdą okazję, aby wstać od biurka. Po prostu udawajmy, że żyjemy w latach 90. I zamiast wysyłać e-maile lub SMS-y do współpracowników po drugiej stronie pokoju, podejdźmy do ich biurka i porozmawiajmy twarzą w twarz.

Rozciąganie ciała

Powinniśmy poświęcić trochę czasu na rozciągnięcie się przy biurku (albo najlepiej z dala od niego). Fizjoterapeuci sportów olimpijskich radzą, aby wstawać co 30 minut, a następnie rozciągać klatkę piersiową i kręgosłup. Tym sposobem odwracamy zgarbioną pozycję siedzącą. Pomoże to zmniejszyć ból pleców i szyi, a także sprawi, że poczujemy się bardziej energiczni.

Ruszanie się w przerwie na lunch

Ważne jest, aby brać przerwy na lunch. Badania australijskich naukowców ukazują, że przerwa w ciągu dnia jest korzystna dla zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia. Ponadto, jest dobrą okazją do aktywności. Zamiast jeść przy biurku lub siedzieć w kuchni przez całą przerwę, wstańmy i trochę się poruszajmy. Wyjdźmy na spacer, pobiegajmy po schodach itp.

Wchodzenie po schodach

Prosta sprawa: Należy wyrobić sobie nawyk chodzenia po schodach, zamiast korzystać z windy.

Wykorzystujmy krótkie przerwy w pracy

Czekamy na kserokopiarkę, kuchenkę mikrofalową albo współpracowników, którzy siedzą za zamkniętymi drzwiami sali konferencyjnej? Wykorzystajmy ten czas i pospacerujmy albo wykonajmy małe ćwiczenia.

W Polsce od dłuższego czasu możemy zauważyć tendencję wzrostową występowania choroby tarczycy. Ten problem objawia się w szczególności jako niedoczynność tarczycy i choroba Hashimoto. Na ten moment leczenie tej choroby odbywa się głównie za pomocą leków farmakologicznych. Jednak coraz częściej różnego rodzaju objawy choroby można skutecznie wyeliminować za pomocą odpowiednio dobranej diety. Jednak jak choroba Hashimoto ma się do zajścia w ciąże?

Hashimoto w ciąży

Niestety, ale nieleczona choroba Hashimoto może nieść za sobą bardzo poważne konsekwencje dla kobiet w ciąży. Przede wszystkim jednak może wystąpić problem z zajściem w ciąże. Jednak, gdy już uda się doprowadzić do zapłodnienia, to niedoczynność tarczycy powoduje ryzyko przedwczesnego porodu, a nawet poronienia. Co więcej dziecko może urodzić się z niedowagą lub też zaburzeniami oddychania bądź innego typu.

U kobiet zmagających się z chorobą Hashimoto ważnym jest, aby regularnie badać hormony tarczycy. Ponadto należy wraz ze specjalistą doprowadzić do wyregulowania hormonów, które powodują niedoczynność tarczycy. Stąd też w kontekście walki z Hashimoto kluczowe są nie tylko leki farmakologiczne, lecz również dieta.

Jak dieta może wpłynąć na Hashimoto?

Źle dobrana dieta bardzo mocno wpływa na ludzką gospodarkę hormonalną. Organizm człowieka jest uzależniony od hormonów, które wydzielane są każdego dnia. Na szczęście podobnie jak zła dieta wpływa negatywnie na zdrowie, tak dobrze dobrana dieta może wpłynąć na organizm pozytywnie.

Z tego powodu przy doborze odpowiednich produktów, składników oraz potraw, które mają zdolności wykorzystywania do syntezy hormonów tarczycy możemy zauważyć znaczącą różnicę. Jak łatwo się więc domyśleć, dieta na tarczycę może być kluczowym wsparciem w walce z tą chorobą.

Jakie składniki diety wpływają pozytywnie w walce z chorobą niedoczynności tarczycy?

Wiemy już, że odpowiednia zbilansowana dieta na tarczycę może bardzo pozytywnie wpłynąć na funkcjonowanie organizmu. Wiele historii ludzi zmagających się z tą chorobą jest dowodem na to, że dobra dieta może skutecznie zwalczać objawy niedoczynności tarczycy.

Głównymi witaminami oraz składnikami odżywczymi, które mogą wywrzeć pozytywny wpływ podczas choroby Hashimoto są witaminy A, D oraz witaminy z grupy B. Oprócz tego wyróżnić można jeszcze selen, jod, cynk, żelazo oraz wielonasycone kwasy tłuszczowe. To właśnie zwiększenie dawki dostarczanych do organizmu wymienionych witamin i składników odżywczych może znacząco wpłynąć na poprawę zdrowia chorej osoby.

Lekarze coraz częściej zaznaczają, że dieta w przypadku Hashimoto ma kolosalne znaczenie. Podobnie jak złe odżywianie się może wywołać chorobę jaką jest niedoczynność tarczycy, tak dobrze ułożona dieta może skutecznie zwalczać objawy choroby. Warto więc dokładnie zastanowić się nad spożywanymi posiłkami. Dobra dieta na tarczycę może być skutecznym sposobem na złagodzenie objawów i w końcowym efekcie wyeliminowanie choroby.

Nie od dziś wiadomo, że skłonność do używek ma znaczny wpływ na rozwój niepłodności. Niejednokrotnie nałogi powodują problemy w kwestii posiadania potomstwa

Niepłodność definiuje się jako niemożność zajścia w ciążę przy zachowaniu regularnego współżycia płciowego partnerów w okresie 12 miesięcy. Warunkiem koniecznym jest brak jakichkolwiek środków zapobiegawczych w postaci antykoncepcji. Stan ten negatywnie wpływa na oboje partnerów na wielu płaszczyznach. Dość często przyczyną zaistniałych problemów jest niewłaściwy styl życia kobiety, ale i mężczyzna może być równie odpowiedzialny za brak sukcesów. Jedną z dominujących przyczyn z pewnością jest skłonność do nałogów.

Wpływ palenia

Wielokrotnie badania naukowe potwierdzały już fatalny wpływ palenia papierosów na zdrowie w tym na płodność, zwłaszcza mężczyzn. Regularne i długoterminowe wdychanie zawartych w papierosowym dymie toksycznych związków ma poważny wpływ na funkcjonowanie męskich jąder a tym samym na produkcję plemników. Pod wpływem zawartych w tytoniu toksyn dochodzi do zaburzeń w wytwarzaniu męskich hormonów a także spermato i spermiogenezie. Długotrwała ekspozycja na szkodliwe związki chemiczne wpływa zdecydowanie negatywnie na parametry produkowanego nasienia, jego jakość, objętość oraz ilość plemników. Dym tytoniowy zawiera pokaźną dawkę metali ciężkich, które wnikając do organizmu powoduje między innymi upośledzenie układu rozrodczego.

Szkodliwy wpływ papierosów nie ogranicza się do mężczyzn. Także i kobiety palące częściej mają trudności z zajściem w ciążę. Dym tytoniowy może bowiem spowodować upośledzenie podwzgórza zakłócając jego aktywność hormonalną, dodatkowo wpływa na przysadkę oraz obwodowe gruczoły endokrynne. U kobiet palących podczas licznych badań zaobserwowane zostały częste zaburzenia wzrostu pęcherzyków jajowych oraz zmniejszenie ich zdolności do zapłodnienia.

Alkohol

Ta silnie uzależniająca używka zdecydowanie obniża szansę na posiadanie potomstwa. U mężczyzn wysokie spożycie napojów wyskokowych powoduje kłopoty z erekcją a jednocześnie obniża jakość spermy. Z kolei kobiety pijące doświadczające upojenia alkoholowego dużo częściej borykają się z bezpłodnością od tych, które stronią od trunków. Skutkiem nadmiernego spożycia alkoholu u kobiet są zaburzenia cyklu miesiączkowego oraz znaczący spadek tzw rezerwy jajnikowej, czyli liczby pęcherzyków zdolnych do przekształcenia w komórki jajowe.

Kofeina

Kofeiny w kawie także może, jak się okazuje, utrudnić zajście w ciążę lub w lepszym razie znacząco wydłużyć czas oczekiwania na poczęcie. Badania dowodzą, że panie pijące powyżej 5 filiżanek kawy mają o blisko 45% wyższe ryzyko wystąpienia niepłodności niż pozostałe kobiety.

Oddziaływanie narkotyków

Różnego rodzaju środki narkotyczne i psychoaktywne także mają potencjał wywoływania problemów z płodnością. Różne rodzaje narkotyków mają nieco odmienne działanie ale zasadniczo większość z nich powoduje poważne zaburzenia cyklu miesiączkowego co może spowodować trwałą niepłodność. Przykładowo marihuana i kokaina negatywnie wpływają na proces owulacji poprzez zaburzanie i hamowanie wydzielania gonadoliberyny z podwzgórza. Dodatkowo kokaina podnosi także ryzyko wystąpienia niepłodności o podłożu jajowodowym.

Narkotyki mają także negatywny wpływ na mężczyzn. Oparte na marihuanie związki kannaboidów wpływają na liczebność oraz zachowanie plemników. Tracą one impet na długo przed dotarciem do komórki jajowej przez co znacząco spada szansa na zapłodnienie.

Wrażliwa i delikatna skóra dziecka jest nadzwyczaj podatna na podrażnienia. Wymaga ciągłej dbałości o zachowanie higieny i zdrowia niemowlaka.

Jedną z chorób, która jest najpowszechniejsza i jest skutkiem nieprawdziwej pielęgnacji, jest pieluszkowe zapalenie skóry. Dolegliwość ta nieleczona może się skończyć groźnymi powikłaniami.

Pieluszkowe zapalenie skóry

Przyczyną PZS najczęściej jest niewłaściwa pielęgnacja dziecięcej pupy. Aby nie dopuścić do rozwinięcia się stanu zapalnego należy przestrzegać poniższych zasad.

1. należy używać miękkiego ręcznika, ciepłej i niegorącej wody z użyciem mydła dla niemowląt

2. trzeba unikać nieprzepuszczających, nieprzewiewnych pieluszek ze sztywnego materiału i zrezygnować z plastikowych cerat

3. nie powinno się wycierać pupy dziecka nawilżonymi chusteczkami przeznaczonymi dla dorosłych, gdyż mają one w swoim składzie alkohol, jedynie dopuszczalne są chusteczki dla dzieci

4. dziecko powinno być przewijane około 10 razy dziennie, nie należy czekać aż pielucha będzie mokra

5. należy często “wietrzyć” pupę czyli zostawić malucha bez pieluchy tak długo ile się da

6. nie wolno zbyt mocno zapinać rzepów pieluszki

7. pieluchy powinny być dostosowane do wagi dziecka

8. podczas leczenia antybiotykami należy obserwować skórę niemowlaka

Kluczowa przy przeciwdziałaniu PZS jest częsta zmiana pieluch. Łączy się to nieodzownie z myciem pupy letnią wodą bądź też nawilżoną chusteczką a następnie jej dokładnym osuszeniem i wytarciem. Warto przypomnieć, że wycierać ją należy zawsze w kierunku od przodu do tyłu. Kierunek ten ma szczególne znaczenie zwłaszcza u dziewczynek, gdyż w przeciwnym razie bakterie obecne w kale mogą się dostać do pochwy i cewki moczowej skutkując dodatkowymi problemami zdrowotnymi. W dalszej kolejności należy użyć kremu ochronnego bądź też oliwki dla niemowląt. Podczas przewijania należy pamiętać ponadto o tym, aby pielucha nie przylegała zbyt do skóry gdyż ewentualne zagięcia mogą wywoływać sprawiające ból odgniecenia. Pielucha nie powinna być zbyt ciasna. Między nią a brzuchem dziecka powinna pozostać przerwa na tyle szeroka, aby zmieścił się w niej palec dorosłej osoby.

Leczenie PZS

Dolegliwość tą można leczyć samodzielnie w domu bez konieczności kontaktu z lekarzem. Wszystkie niezbędne do tego środki można nabyć w każdej aptece. Rodzice podejrzewający wystąpienie ou swojego dziecka wystąpienie pieluszkowego zapalenia skóry powinni podjąć działania w trzech prostych krokach. Pierwszym jest poklepanie pupy ręcznikiem po kąpieli do czasu aż wyschnie. Następnie należy posmarować skórę kremem najlepiej z dodatkiem tlenku cynku. Jeśli wymienione działania nie poskutkują należy zmienić rodzaj pieluch na inne. W przypadku gdy mimo podjętych zabiegów wysypka nie ustępuje przez kilka dni dopiero wówczas należy zasięgnąć pomocy lekarza.

Oprócz omówionych w poprzednim wpisie witamin, ważne są też właściwe minerały w odpowiednich ilościach. Wiodące wśród nich są żelazo oraz cynk.

Żelazo w ciąży jest o tyle istotne, że jego niedobór może spowodować niepłodność, anemię oraz wywołać przedwczesny poród. Warto jednak wiedzieć, że z powodu niskiej przyswajalności z pożywienia, wynoszącej od 1-20%, konieczne jest odpowiednie suplementowanie żelaza w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania komórek jajowych oraz utrzymania kobiecej odporności na wysokim poziomie. Wchłanianie żelaza przez organizm można zwiększyć stosując jednocześnie witaminę C. Choć ocenia się, że standardowo dawka żelaza powinna wynosić między 10 a 18 mg na dobę to jednak w konkretnym przypadku warto poradzić się lekarza.

Cynk jest też niezwykle istotny tak jak inne minerały. Ma on istotne znaczenie nie tylko dla kobiety ale i jej partnera. Jego prawidłowy poziom w organizmie mężczyzny wpływa bowiem na jakość spermy, jej żywotność oraz ruchliwość, co zdecydowania ma znaczenie w kontekście starań pary o poczęcie dziecka. Niedobór cynku poza zmniejszeniem ruchliwości plemników wpływa też na obniżenie poziomu  testosteronu. Według badań regularna suplementacja cynku pozytywnie wpływa na jakość męskiego nasienia. Aby zachować jego wysoką jakość należy jednocześnie ograniczyć używki, gdyż ich działanie może mieć przeciwny skutek. W przypadku mężczyzn średnia dobowa dawka cynku wynosi między 15 a 20 mg.

Aby uniknąć odpływu istotnych dla rozwoju dziecka minerałów z organizmu, w okresie planowania, jak i samej ciąży należy się powstrzymać ze stosowaniem restrykcyjnych diet ilościowych eliminujących ze spożycia całych grup pokarmowych takich jak tłuszcze lub węglowodany. Spożywanie suplementów nie oznacza, że można je wyeliminować. Nie jest więc zalecane podejmowanie na własną rękę bez konsultacji z dietetykiem jakichkolwiek programów odchudzających skutkujących zmniejszeniem wagi. Osiągnięcie bowiem BMI poniżej 20 może mieć negatywny wpływ na ciążę przyczyniając się do poronienia.

Omówione w poprzednim wpisie pieluchowe zapalenie skóry to nie jedyna dolegliwość wieku niemowlęcego dotykająca skórę malucha.

Wśród małych dzieci pospolicie występuje conajmniej kilka, mniej lub bardziej uciążliwych chorób. Najczęstszymi wśród nich są liszajec, łojotokowe zapalenie skóry oraz potówka. Każda jest uleczalna, lecz aby tak było to lekarz musi zarządzić odpowiednią terapię.

Liszajec

Liszajec to choroba zakaźna, której głównym objawem jest wysypka. Miejscem jej występowania jest najczęściej pupa, ale stamtąd rozprzestrzenia się też na inne miejsca, zwłaszcza na nóżki i ręce dziecka. Jej leczenie jest dość uciążliwe i polega na podawaniu antybiotyków. Jest kilka dopuszczalnych form. Można to robić doustnie w formie zawiesiny lub zewnętrznie pod postacią kremu. Dodatkowo w trakcie terapii każdy, kto ma kontakt z dzieckiem powinien myć ręce w płynie przeciwbakteryjnym.

Łojotokowe zapalenie skóry

To kolejna choroba dotykająca maluchy w wieku do 1 roku. Łojotokowe zapalenie skóry objawia się szorstkimi, plackowatymi czerwonymi plamami z żółtymi łuskami. Zwykle można je zauważyć na pachwinach, pupie oraz w wolnej części podbrzusza. Leczenie odbywa się za pomocą maści sterydowych.

Potówki

Ta dolegliwość pojawia się zazwyczaj podczas upałów u niemowląt. Przyczyną jest tu dość często zbyt gruby ubiór dziecka oraz pościel do spania nieadekwatna do wysokich temperatur. Wysypka będąca głównym objawem pojawia się przede wszystkim w pachwinach, na plecach, szyi, na nosku oraz czole. Zmiany na skórze zwykle przypominają tu małe pęcherzyki wypełnione przejrzystą wydzieliną.

Egzema

To schorzenie objawia się wyłącznie wysypką. Na skórze pojawiają się grudkowate wypryski bądź też przypominające liszaja różowe placki. Częstymi miejscami gdzie występują jest twarz, zagięcia łokci oraz kolana.

Pokrzywka

Jeśli na skórze widzimy białe rozproszone bąble to jest to z pewnością pokrzywka. Swędząca wysypka jest jedynym objawem tej dolegliwości.